મારા હૃદયના સરોવરમાં તારી મધુર શાંતિનું પદ્મ ખીલવ, મારી જાતના બંધનમાંથી મને મુક્ત કર. – કુન્દનિકા કાપડિયા

કયા શબ્દોમાં તને પ્રાર્થના કરવી એ મને સૂઝતું નથી.
પણ તું મારી વ્યથા જાણે છે.
મારી સાથે કોઇ બોલનાર હોય કે ન હોય
પણ હું તારી સાથે તો વાત કરી શકું
તને સમયની કાંઇ કમી નથી
તું નિરાંતે મારી વાત સાંભળશે એની હું ખાતરી રાખી શકું.
બીજું કોઇ મને ચાહે કે ન ચાહે
તું તો મને ચાહે જ છે.
મને હિમ્મત આપ, ભગવાન!
શોકની આ ગલીમાંથી પસાર કરી મને
જિંદગીના સામર્થ્ય અને સભરતા ભણી લઇ જા.
મારે માટે તેં જે નિર્માણ કર્યું હોય, તે આનંદથી સ્વીકારી શકું
એવા સમર્પણભાવમાં મને લઇ જા.
મારી પીડાઓને વાગોળવામાંથી,
મારી જાતની દયા ખાવામાંથી મને બહાર કાઢ.
હું મારા દુઃખમાં રાચવા લાગું
અને તું પ્રકાશની બારી ઉઘાડે તે ભણી નજર ન નાખું –
એવું બને તે પહેલાં
મારા હૃદયના સરોવરમાં તારી મધુર શાંતિનું પદ્મ ખીલવ,
મારી જાતના બંધનમાંથી મને મુક્ત કર.
– કુન્દનિકા કાપડીયા