બાળક ને ઈંગ્લીશ મિડીયમ મા ભણાવો ઈંગ્લીશ મા વાતો કરતા શીખવો,
*’બર્થડે’* અને
*’મેરેજ એનીવર્સરી’*
વિગેરે આવા બધા પ્રસંગો ને ઈંગ્લીશ કલ્ચર થી ઉજવતા જોઈ ને રાજી થાવ…
માતા પિતા ને *’મમ્મા’* અને
*’ડેડા’* કેતા પણ શીખવો…
અને જ્યારે એજ ઈંગ્લીશ કલ્ચર થી સજ્જ બાળક મોટુ થઈ ને તમને સમય ન આપે, અથવા તમારી લાગણી ને ન સમજે અથવા તમને તુચ્છ સમજી ને હડધુત કરે અથવા તેનામાં તમને કોઈ પણ સંસ્કારો ના દર્શન ન થાય તો બિલકુલ પણ ઘર નુ વાતાવરણ ગમગીન કર્યા વગર કે સંતાન ને દોષ દીધા વગર ગામ ના કોઈ પણ બગીચે જઈ ને રડી લેવુ…
*કારણ કે…*
બાળક ની પેલ્લી વર્ષગાંઠ ઉપર
*હવન કુંડ મા આહુતી કેવી રીતે અપાય*…
એના બદલે છરી થી *’કેક’* કેમ કપાય એ શિખવનાર આપણે…
*મંત્ર શુ છે તેની તાકાત કેવી છે પ્રભાવ કેવો છે પુજા પાઠ ના સંસ્કાર આપવા ને બદલે,*
કડકડાટ ઈંગ્લીશ બોલતા સાંભળીને રાજી થતા આપણે..
પેલ્લી વાર બહાર જતા,,
*’જય શ્રી કૃષ્ણ’*
ને બદલે
*’બાય બાય’*
કે તા શિખવનાર આપણે..
પરીક્ષા આપવા જતી વખતે
*ઈષ્ટ દેવ /વડીલો ને*
પગે લગાડવા ને બદલે
*’Best of Luck’*
કહીને સ્કૂલે મોકલનારા આપણે..
બાળક પાસ થતા ઘર મા સાથે બેસી ને લાપસી જમવા ને બદલે,,,
*હોટેલ મા કચરો ખાવા*
મોકલનારા આપણે..
આજ બાળક મોટુ થાય છે અને પરણે એટલે
*કુળદેવતા / દેવ દર્શને*
મોકલવાને બદલે…
હનીમુન કરવા *’ફોરેન’* ની ટીકીટ તેના હાથમાં આપવા વાળા આપણે..
ઘણી એવી અંગ્રેજ કલ્ચર છે કે જેને પગે લાગવા મા શરમ લાગે છે…
વાંક કોનો…??
માત્ર તમારો *(મા-બાપ)*
ઈંગ્લીશ માત્ર *ભાષા* છે…
તેને *શીખવાની* હોય..
*જીવન માં ઉતારવાની*
ન હોય..
માનો તો ઠીક છે..
નહિ તો જિંદગી ભગવાને દીધી છે..
ચાલતી આવે છે,
ચાલતી રહેશે..
*બોલ્યું ચાલ્યું માફ*
