🩸દીકરી વહુ🩸

≣≣≣≣≣≣≣≣≣≣≣🌸≣≣≣≣≣≣≣≣≣≣≣
🩸દીકરી વહુ🩸

     આ લેખ મારો કદાચ ઘણા ને નહિ ગમે. પણ મેં ફક્ત મારા વિચાર જ નહિ પણ મારા અનુભવ, સમાજ માં થતી ચર્ચા અને હકીકત વચ્ચે ના ફરક ને આધારે લખવા ની કોશિશ કરી છે. દીકરી માટે ખુબ લખાય છે. દીકરા માટે ઓછું લખાય છે અને વહુ માટે તો કદાચ ખરાબ જ લખાય છે. સ્ત્રી અને પુરુષ સહજ લાગણી ની સરખામણી થાય છે. વડીલો ના દુઃખ ની, સંતાનો ના અત્યાચાર ની વધુ ચર્ચા થાય છે, સંતાનો ને પડતી તકલીફો ની ઓછી ચર્ચા થાય છે. ખરેખર તો બધું સમય સંજોગ પરિસ્થિતિ ને આધારે હોય છે પણ આપણે બધા ને એક જ ચોકઠાં માં બેસાડી દઈએ છીએ. 
 હમણાં જ એક વાત બહુ ચર્ચા માં છે કે "ક્યારેય જોયું છે કે કોઈ દીકરા એ પરણ્યા પહેલા પોતાના માતાપિતા ને વૃદ્ધાશ્રમ માં મુક્યા હોય?" જવાબ "ના". પણ આ માટે શું ફક્ત વહુ જ જવાબદાર હોય છે??  દીકરા ને પરણાવ્યા પહેલા સ્ત્રી તરીકે માતા નું એકચક્રી શાસન હોય છે, એના દીકરા કે પરિવાર ના પ્રેમ માં કોઈ ભાગ પડાવવાવાળું હોતું નથી, એના રસોડા માં કે બીજા કામ માં કોઈ દખલગીરી કરવાવાળું હોતું નથી, કોઈ ચડસાચડસી હોતી નથી, કોઈ અહમ નડતો નથી. વહુ તરીકે નું બીજું સ્ત્રી પાત્ર ઘર માં આવે ત્યારે આ બધી બાબતે મતભેદ થવા માંડે છે. કોઈ પરિવાર માં આ મતભેદ મનભેદ સુધી પહોંચે છે તો કોઈ પરિવાર સમજી ને એનું નિરાકરણ કરે છે. વહુ ઘર માં આવે એટલે નાની નાની બાબત થી એનો સ્વભાવ, એની મનશા, એનું ભવિષ્ય બધું પહેલા થી જ આંકી લેવા માં આવે છે. જેમ કે "આ તો બહુ આઝાદ છે, આ શુ વડીલો ને રાખશે", "આ તો બહુ ભણેલી છે કામ શું આવડશે આને", "આને કપડાં પહેરવાની સમજ નથી તો મોટા નું માન શુ રાખશે", "આ તો પૈસાવાળા ની દીકરી છે એને ઘર ચલાવતા શું આવડશે, કરકસર કરતા ક્યાંથી આવડશે" વગેરે, વગેરે. એ જ રીતે વહુ ને ક્યારેય દીકરી તરીકે સ્વીકારવા માં નથી આવતી એક ન દેખીતું અલગપણું રાખવા માં આવે જ છે. ઘરના દરેક વડીલ, દરેક સભ્ય પોતાની રીતે જીવી શકે છે પણ આ હક વહુ ને ક્યારેય આપવા માં નથી આવતો. એના ભાગે તો ઘર ના દરેક વ્યક્તિ ના સ્વભાવ પ્રમાણે અલગ અલગ રીતે વર્તવાની ફરજ આવે છે. થોડા વર્ષો તો આ બધી ગોઠવણ અને એને સમજવા માં નીકળી જાય છે પછી સ્ત્રી વહુ થોડું પોતાની રીતે જીવવા જાય એટલે ઘર માં બધા ને ખટકવા માંડે. પરણી ને સાસરે ગયેલી દીકરી જે ફક્ત ફોને કરી ને પૂછવા સિવાય કદાચ કોઈ જ ફરજ નહિ પુરી કરતી હોય એને સૌથી વધુ ખટકશે ભાભી માં આવેલો આ બદલાવ.
  કોઈપણ સ્ત્રી દીકરી હોય કે વહુ હોય ક્યારેય નહિ ઈચ્છે કે એના વડીલો વૃદ્ધઆશ્રમ માં રહે. આપણે કહીયે છે કે દીકરી વ્હાલ નો દરિયો તો આ દરિયો વહુ બને એટલે સુકાય નથી જતો. આપણે કહીયે છીએ કે દીકરી ઘર ને કુળ ને ઉજાળે છે તો વહુ કુળ ને સાચવે છે. દીકરી ની લાગણી ને સમજીએ છીએ તો વહુ ની લાગણી ને કેમ ભૂલી જઈએ છીએ. વહુ ને દીકરી બનાવવાની જરૂર નથી પણ એને વહુ તરીકે નું માન, પ્રેમ, એના હક, એનું સ્વાભિમાન એટલું આપીશુ તો એ પરિવાર ક્યારેય તૂટવા નહિ દે. 
વાયરલ સ્ટોરી....